Τα περίφημα καπνιστά ξυδάτα λουκάνικα της Κρήτης !
Λουκάνικα φτιάχνουν σε όλη την Ελλάδα (και όχι μόνο). Είναι ένας από τους πιο αγαπημένους τρόπους για να συντηρήσουμε το χοιρινό κρέας από τα χοιροσφάγια που παραδοσιακά γίνονται τις παραμονές των Χριστουγέννων. Αλλού τα φτιάχνουν με σκέτο χοιρινό κρέας, αλλού με ανάμεικτο χοιρινό και μοσχαρίσιο, αλλού προσθέτουν κρεμμύδι, πράσο, πιπεριές, πορτοκαλόφλουδες και άλλα. Κάθε τόπος κι η κουζίνα του, κι ας μιλούνε μερικοί για ελληνική κουζίνα γενικά και αόριστα ή για μεσογειακή, ακόμη πιο γενικά και πιο αόριστα…
Τα δικά μας λουκάνικα είναι πολύ διαφορετικά από των υπόλοιπων περιοχών. Ξυδάτα, καπνιστά, πικάντικα, άλλοι τα λατρεύουν κι άλλοι …ούτε να τα δοκιμάσουν! Φυσικά οι απανταχού κρητικοί τα θεωρούν τα καλύτερα όλων και ερίζουν με τους υπόλοιπους για τη νοστιμιά τους…
Είναι απαραίτητος μεζές του χριστουγεννιάτικου τραπεζιού στην Κρήτη μαζί με το
χοιρινό συκώτι σαβόρε. Δεν θυμάμαι Χριστούγεννα που να μην υπάρχουν στο τραπέζι μας. Όμως πρώτη φορά φέτος έφτιαξα λουκάνικα.Έχω τα δικά μου σπιτικά παραδοσιακά λουκάνικα και σας τα παρουσιάζω.
Φυσικά στη διαδικασία εμπλέκονται πολύτιμοι βοηθοί χωρίς τους οποίους το εγχείρημα θα αποτύγχανε παταγωδώς! Ήθελε παλιά συνταγή , και γνώση που δεν υπάρχει στα βιβλία μα στην πείρα και στην εξάσκηση. Κι αυτά βέβαια είναι « ου παντός»…
Ήθελε και εργαλεία και παραστιά (χαμωτό τζάκι) για το κάπνισμα , που… αυτά κι αν είναι δυσεύρετα ! Όταν η αγαπημένη μου φίλη Λ. που δεν ζει στην Κρήτη ήρθε προ ημερών με ολιγοήμερη άδεια και έριξε την πρόταση κατασκευής σπιτικού λουκάνικου, πέταξα την σκούφια μου από τη χαρά μου. Η κ. Ά. η μάνα της, για την οποία
σας έχω ξαναμιλήσει (είναι η εγγύησή μου στα παραδοσιακά)αφού μας τα «έψαλε» λίγο, ενέδωσε τελικά .Μάλιστα ασχολήθηκε με την επιλογή του κρέατος και την προμήθεια όλων των σχετικών…
Στην παλιά κουζίνα της που είναι φορτωμένη με πολλές αναμνήσεις, με πολλά φαγοπότια, με νεανικές τρέλες, φτιάξαμε τα λουκάνικά μας εγώ , η κ.Ά. ,και τα παιδιά της, οι φίλοι μου. Τα γεμίσαμε, τα ζεματίσαμε, τα κρεμάσαμε, και περάσαμε μερικές ώρες απολαυστικής παρέας, όπως περνούν παλιοί φίλοι που πειράζονται χωρίς παρεξηγήσεις. Τόσο καλά περάσαμε και τόση περηφάνεια νοιώσαμε για τα έργα μας που είπαμε ότι από του χρόνου θα δεχόμαστε και παραγγελιές!
